Mehmet Nuri Parmaksız
“Gelmesen de hasrete bil ki dayanıyorum,
Sükûtunla tutunup dembedem yanıyorum.
Yetmedi mi bu zulüm dön gel artık geriye,
Bütün güzellikleri seninle anıyorum…”
Mehmet Nuri Parmaksız
Yüreimden çıkan âhlarla gülistân yanıyor,
Nazlı yârim bunu eğlence ve cümbüş sanıyor…
Gece gündüz yine feryâd u figânım çoğalır,
Nazlı yârim bunu eğlence ve cümbüş sanıyor…
Mehmet Nuri Parmaksız
Ayrılıktır bilesin her gün artan kederim,
Bir nefeslik vuslata ömrü feda ederim.
Yokluğunda çöllerde Mecnun’dur tek rakibim,
Çaığrsan da ölüme seve seve giderim!”
Mehmet Nuri Parmaksız
“Heyhât! Kara sevdâ denilen yol ne de dardır!
Aşk bitti mi, dünyâ kelebek ömrü kadardır
Mehmet Nuri Parmaksız
AKIL SIR ERMEZ
Sevdalanan her yürek biraz olsun delidir,
Olmazı olduransa Rabbin duâ elidir.
Akıl sır ermez ama aşka döner semazen,
Öyle bir hâlet ki o kendinden geçer bazen.
Nefes Rabbimden gelen her şeyin hâkimi O
Mevlâ isterse ancak sevdayı üfler neyzen.
Âşık hiç yorulur mu; akarsu olmaz durgun.
Sevgilim her şeyine, sana vurgunum, vurgun.
Şükür yeleği beni koruyor hep nazardan,
Sevginle şad olmuşum bana işlemez kurşun.
Yüreğim şaha kalkar duyunca o tekbir'i,
Bana kol kanat gerer dili duâlı biri.
Rakamlar sonsuzluğa yol alır benim gibi
Sayıların içinde sultan ettim o Bir'i.
Mehmet Nuri Parmaksız
AŞKA MUHTAÇ ACZİYETİN RESMİ
Hüznümün ve kalbimin ellerinden tutar mısın yâr?
Kalbimde hüzün rüzgârı, ellerimde ateşin hârı... Yüreğim hicranın kollarında, ömrüm vuslata koşuyor firâkın yollarında.
Ey sevgili, bir kalp hüzün denilen o y/ardan düşünce anlar nefesin kördüğümünü, anlar aynalarda ne gördüğünü.
Bazen bir ses, bir söz veya bir
Mehmet Nuri Parmaksız
Ey özlemimin adı yâr!
Gözbebeklerimde aksin, aynalarda suretin olmadıktan sonra n'eyleyim ben güzellikleri? N'eyleyim sensiz zamanı, baharı, kırları? N'eyleyim gülü, menekşeyi, lâleyi, zambağı? Gülüşler sensiz boş bana, ölüşler manasız Vuslatına koşmayan dakikalar, saatler anlamsız
Su seninle hayat bana; duâlar seninle anlamlı Sensiz geçen her gecem gönlümde hep gamlı Ben hasret mahkûmuyum sevgili, dünyan bana yasaklı
Özleminden çıldırdıkça geceleri, hasretin her gece yarısı kurdurduğu darağacının sabır sandalyesine çıkıp sabrımın nabzını ölçtüm dilimdeki duâlarla Yakardıkça yakardım Allaha
Geceyi bir tuz gibi bastım yarama
Anladım ki acıyan yerim kalmamış
Vurdukça vurdum kalbimin gizli köşelerine
Döndüm baktım ki hiç ders almamış
Üstünü örttüm elemlerimin
Yorganım kısa geldi hüzünlerime
Mehmet Nuri Parmaksız
Benden Buraya Kadar
Aşkta galip aranmaz hicrån bizi dağlasın Bilsin tek suçlu kendi benden buraya kadar Artik vuslat yolunda başkaları ağlasın Ümitlerim tükendi benden buraya kadar
Bülbülün derdi güldür benimkisi ise başka
Sen delisin dedi yår gönlümdeki bu aşka Bilsin Mecnun gözüyle sevdası bir bambaşka Bitsin artık bu efkâr benden buraya kadar Çöllerde kimsesizim sevda bitmeyen sürgün Hicran denen bu yerde acım artar gün be gün
Yeter aşkın uğruna verdiğim bunca ódün
Kapansın artık perde benden buraya kadar.
Mehmet Nuri Parmaksız
YARE SİTEM
Bir nev-bahår vaktinde güller de hiç açar mi Leyli sevdiğinden yâr gizlice hiç kaçar mi
Gönlümün izdıråbı dudağinda saklıdır Senin peşinden koşan yar zulmünden haklıdır
Bolbülün o figánı gülleri de küstürdü Gönlüm sana konmadan önce ne kadar hürdü
Soyle güzel sultanım aşk ateşi soner mi Seven deli bir aşk yemininden döner mi
Sabah rüzgarı bile artik bana dost değil
Abdalların giydigi arog aba post degil
Yüzündeki benin söyle anlamı nedir Asil o vefasızlık senin zulmüne denir
Yüzünü göstermezsin sevdiğinden kaçarsın Zülfüne vurulduğum hangi båğda açarsın
Mehmet Nuri Parmaksız
Kelebek ömrü
Sevdâya alışkın bu gönüller seni bekler
Son darbede her cân o ölüm bûseni bekler
Sevdâ denilen çölde çiçekler de tuzaktır
Vuslâtı yakın sanma fizandan da uzaktır.
Ellerde avuçlarda senin ismin anılsın
Gönlümdeki aşkın yine yoklukta sanılsın
Yükselsin o rûhum göğe çıksın sana
değsin
Çektirdiğin âhlarla gönül gökleri eğsin
Hakkın bizi halk ettiği toprak ne de paktır
Herhalde bu yüzden ki mezâr taşları aktır
Unutmaki, alnımdaki ter,gözümdeki fer ve güzel olan her yer ; seninle güzel.Mahşere dek demiştim ; sözüm sözdür bilesin, kıyamete kadar bitmez bendeki bu sevda ; efsunun nun'un üstündeki nokta ve ben seni her nefeste satır satır yazarım , bil ki sensiz manasını ve gizemini kaybeder dünya.
Ey Sevgili !
Duy sesimi , gör gönlümde yaktığın ateşi ve harı ve düşün bundan sonrasını.
Mehmet Nuri PARMAKSIZ
HASRETİN NARINDA adlı kitaptan 31.sayfa